Clausole e vendite online Direttiva EU 2019/2161 PL

1. państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszeń przepisów krajowych przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy i podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonywania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. państwa członkowskie mogą ograniczyć stosowanie takich sankcji do sytuacji, w których warunki umowne są wprost określone w prawie krajowym jako nieuczciwe we wszystkich okolicznościach lub w których sprzedawca lub dostawca nadal stosuje warunki umowne, które zostały uznane za nieuczciwe w ostatecznej decyzji wydanej zgodnie z art. 7 ust. 2.

3. państwa członkowskie zapewniają, aby przy nakładaniu sankcji uwzględniano, w stosownych przypadkach, następujące niewyczerpujące i przykładowe kryteria:

a)	charakter, wagę, skalę i czas trwania naruszenia;

b)	działania podjęte przez sprzedawcę lub dostawcę w celu złagodzenia lub naprawienia szkody poniesionej przez konsumentów;

c)	wcześniejsze naruszenia dokonane przez sprzedawcę lub dostawcę;

d)	korzyści majątkowe uzyskane lub straty uniknięte przez sprzedawcę lub dostawcę wskutek naruszenia, jeżeli dostępne są odpowiednie dane;

e)	sankcje nałożone na sprzedawcę lub dostawcę za to samo naruszenie w innych państwach członkowskich w sprawach transgranicznych, jeżeli informacje o takich sankcjach są dostępne w ramach mechanizmu ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2394 (*);

f)	inne czynniki obciążające lub łagodzące mające zastosowanie w okolicznościach danej sprawy.

4. Nie naruszając ust. 2 niniejszego artykułu, państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku, gdy zgodnie z art. 21 rozporządzenia (UE) 2017/2394 mają zostać nałożone kary, kary te przewidywały możliwość nakładania grzywien w postępowaniach administracyjnych albo wszczęcia postępowania sądowego w celu nałożenia grzywien, przy czym maksymalna wysokość tych grzywien musi stanowić co najmniej 4 % rocznego obrotu sprzedawcy lub dostawcy w państwie członkowskim lub państwach członkowskich, których dotyczy dane naruszenie.

5. W przypadku, gdy nakłada się grzywnę zgodnie z ust. 4, ale informacje o rocznym obrocie sprzedawcy lub dostawcy nie są dostępne, państwa członkowskie wprowadzają przepisy przewidujące możliwość nakładania grzywien, których maksymalna wysokość wynosi co najmniej 2 mln EUR.

6. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach i środkach, o których mowa w ust. 1, do dnia 28 listopada 2021 r., a także powiadamiają ją niezwłocznie o wszelkich późniejszych zmianach, które ich dotyczą.

„Artykuł 6a

1. W każdym ogłoszeniu o obniżce ceny podaje się wcześniejszą cenę stosowaną przez podmiot gospodarczy przez określony okres przed zastosowaniem obniżki ceny.

2. Wcześniejsza cena oznacza najniższą cenę stosowaną przez podmiot gospodarczy w okresie, który nie może być krótszy niż 30 dni przed zastosowaniem obniżki ceny.

3. państwa członkowskie mogą wprowadzić inne przepisy dla towarów, które ulegają szybkiemu zepsuciu lub mają krótki termin przydatności.

4. Jeżeli dany produkt znajduje się w obrocie krócej niż 30 dni, państwa członkowskie mogą wprowadzić przepisy przewidujące krótszy okres niż określony w ust. 2.

5. państwa członkowskie mogą wprowadzić przepisy przewidujące, że w przypadku stopniowego zwiększania obniżki cen, wcześniejsza cena jest ceną bez obniżki sprzed pierwszego zastosowania obniżki ceny.”;

art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

1. państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące kar mających zastosowanie w przypadku naruszeń przepisów krajowych przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy i podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonywania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. państwa członkowskie zapewniają, aby przy nakładaniu kar uwzględniano, w stosownych przypadkach, następujące niewyczerpujące i przykładowe kryteria:

a)	charakter, wagę, skalę i czas trwania naruszenia;

b)	działania podjęte przez podmiot gospodarczy w celu złagodzenia lub naprawienia szkody poniesionej przez konsumentów;

c)	wcześniejsze naruszenia dokonane przez podmiot gospodarczy;

d)	korzyści majątkowe uzyskane lub straty uniknięte przez podmiot gospodarczy wskutek naruszenia, jeżeli dostępne są odpowiednie dane;

e)	sankcje nałożone na podmiot gospodarczy za to samo naruszenie w innych państwach członkowskich w sprawach transgranicznych, jeżeli informacje o takich sankcjach są dostępne w ramach mechanizmu ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2394 (*);

f)	inne czynniki obciążające lub łagodzące mające zastosowanie w okolicznościach danej sprawy.

3. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach i środkach, o których mowa w ust. 1, do dnia 28 listopada 2021 r., a także powiadamiają ją niezwłocznie o wszelkich późniejszych zmianach, które ich dotyczą.

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2394 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz.U. L 345 z 27.12.2017, s. 1).”."

Artykuł 3

Zmiany dyrektywy 2005/29/WE

W dyrektywie 2005/29/WE wprowadza się następujące zmiany:

w art. 2 akapit pierwszy wprowadza się następujące zmiany:

lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)	»produkt« oznacza każdy towar lub usługę, w tym nieruchomości, usługi cyfrowe i treści cyfrowe, a także prawa i obowiązki;”;

dodaje się litery w brzmieniu:

„m)	»plasowanie« oznacza przyznawanie określonej widoczności produktom w formie, w jakiej to plasowanie zostało przedstawione, zorganizowane lub przekazane przez przedsiębiorcę, niezależnie od środków technologicznych wykorzystanych do takiego przedstawienia, zorganizowania lub przekazu;

»internetowa platforma handlowa« oznacza usługę korzystającą z oprogramowania, w tym strony internetowej, części strony internetowej lub aplikacji, obsługiwanego przez przedsiębiorcę lub w jego imieniu, która umożliwia konsumentom zawieranie umów na odległość z innymi przedsiębiorcami lub konsumentami.”;

w art. 3 ust. 5 i 6 otrzymują następujące brzmienie:

„5. Niniejsza dyrektywa nie uniemożliwia państwom członkowskim przyjmowania przepisów mających na celu ochronę uzasadnionych interesów konsumentów w odniesieniu do agresywnych lub wprowadzających w błąd praktyk marketingowych lub sprzedażowych w kontekście nieumówionych wizyt przedsiębiorcy w domu konsumenta lub wycieczek zorganizowanych przez przedsiębiorcę, których celem lub skutkiem jest promocja lub sprzedaż produktów konsumentom. Takie przepisy muszą być proporcjonalne, niedyskryminujące i muszą być uzasadnione ochroną konsumenta.

6. państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o przepisach krajowych przyjętych na podstawie ust. 5, a także o wszelkich późniejszych zmianach. Komisja zapewnia konsumentom i przedsiębiorcom łatwy dostęp do tych informacji na specjalnej stronie internetowej.”;

w art. 6 ust. 2 dodaje się literę w brzmieniu:

„c)

każdy rodzaj wprowadzenia towaru na rynek w jednym państwie członkowskim jako identycznego z towarem wprowadzonym na rynki w innych państwach członkowskich, w sytuacji gdy towar ten w sposób istotny różni się składem lub właściwościami, chyba że przemawiają za tym uzasadnione i obiektywne czynniki.”;

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 4 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)	uzgodnienia dotyczące sposobu płatności, dostawy lub wykonania, jeżeli odbiegają one od wymogów staranności zawodowej;”;

(ii)

dodaje się literę w brzmieniu:

„f)	w odniesieniu do produktów oferowanych na internetowych platformach handlowych – informacja o tym, czy osoba trzecia oferująca produkty jest przedsiębiorcą, na podstawie oświadczenia tej osoby trzeciej złożonego dostawcy internetowej platformy handlowej.”;

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4a.. W przypadku udostępnienia konsumentom możliwości wyszukiwania produktów oferowanych przez różnych przedsiębiorców lub konsumentów na podstawie zapytania przez podanie słowa kluczowego, wyrażenia lub innej wartości wejściowej, niezależnie od tego, gdzie transakcje są ostatecznie zawierane, za istotne uważa się ogólne informacje, udostępniane w specjalnej części interfejsu internetowego, która jest w sposób bezpośredni i łatwy dostępna ze strony, na której prezentowane są wyniki wyszukiwania, dotyczące głównych parametrów decydujących o plasowaniu produktów przedstawianych konsumentowi w wyniku wyszukiwania oraz względne znaczenie tych parametrów w porównaniu z innymi parametrami. Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do dostawców wyszukiwarek internetowych zdefiniowanych w art. 2 pkt 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1150 (*).

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1150 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie propagowania sprawiedliwości i przejrzystości dla użytkowników biznesowych korzystających z usług pośrednictwa internetowego (Dz.U L 186 z 11.7.2019, s. 57).”;"

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„ 6. W_przypadku_gdy_przedsiębiorca_zapewnia_dostęp_do_opinii_konsumentów_o_produktach,_za_istotne_uważa_się_informacje_o_tym,_czy_i_w_jaki_sposób_przedsiębiorca_zapewnia,_aby_publikowane_opinie_pochodziły_od_konsumentów,_którzy_rzeczywiście_używali_danego_produktu_lub_go_kupili.”;

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 13

Sankcje

2. państwa członkowskie zapewniają, aby przy nakładaniu sankcji uwzględniano, w stosownych przypadkach, następujące niewyczerpujące i przykładowe kryteria:

a)	charakter, wagę, skalę i czas trwania naruszenia;

b)	działania podjęte przez przedsiębiorcę w celu złagodzenia lub naprawienia szkody poniesionej przez konsumentów;

c)	wcześniejsze naruszenia dokonane przez przedsiębiorcę;

d)	korzyści majątkowe uzyskane lub straty uniknięte przez przedsiębiorcę wskutek naruszenia, jeżeli dostępne są odpowiednie dane;

e)	sankcje nałożone na przedsiębiorcę za to samo naruszenie w innych państwach członkowskich w sprawach transgranicznych, jeżeli informacje o takich sankcjach są dostępne w ramach mechanizmu ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2394 (*);

f)	inne czynniki obciążające lub łagodzące mające zastosowanie w okolicznościach danej sprawy.

3. państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku, gdy zgodnie z art. 21 rozporządzenia (UE) 2017/2394 mają zostać nałożone kary, kary te przewidywały możliwość nakładania grzywien w postępowaniach administracyjnych albo możliwość wszczęcia postępowania sądowego w celu nałożenia grzywien, przy czym maksymalna wysokość tych grzywien musi stanowić co najmniej 4 % rocznego obrotu przedsiębiorcy w państwie członkowskim lub państwach członkowskich, których dotyczy dane naruszenie. Bez uszczerbku dla tego rozporządzenia, państwa członkowskie mogą, z krajowych względów konstytucyjnych, ograniczyć nakładanie grzywien do przypadków:

a)	naruszeń art. 6, 7, 8, 9 i załącznika I do niniejszej dyrektywy; oraz

b)	dalszego stosowania przez przedsiębiorcę praktyki handlowej, która została uznana za nieuczciwą przez właściwy organ krajowy lub sąd, jeżeli taka praktyka handlowa nie stanowi naruszenia, o którym mowa w lit. a).

4. W przypadku gdy nakłada się grzywnę zgodnie z ust. 3, ale informacje o rocznym obrocie przedsiębiorcy nie są dostępne, państwa członkowskie wprowadzają przepisy przewidujące możliwość nakładania grzywien, których maksymalna wysokość wynosi co najmniej 2 mln EUR.

5. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach i środkach, o których mowa w ust. 1, do dnia 28 listopada 2021 r., a także powiadamiają ją niezwłocznie o wszelkich późniejszych zmianach, które ich dotyczą.

w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się punkt w brzmieniu:

„11a.

Podawanie wyników wyszukiwania w odpowiedzi na wyszukiwanie internetowe konsumenta bez wyraźnego ujawnienia płatnej reklamy lub płatności dokonanej specjalnie w celu uzyskania wyższego plasowania produktów w ramach wyników wyszukiwania.”;

dodaje się punkty w brzmieniu:

„23a.

Odsprzedaż konsumentom biletów na imprezy, jeżeli przedsiębiorca nabył je z wykorzystaniem środków automatycznych w celu obejścia ograniczeń nałożonych w odniesieniu do liczby biletów, które dana osoba może kupić, lub innych zasad mających zastosowanie do zakupu biletów.

23b.	Twierdzenie, że opinie o produkcie zostały zamieszczone przez konsumentów, którzy rzeczywiście używali danego produktu lub go kupili, choć nie podjęto uzasadnionych i proporcjonalnych kroków w celu sprawdzenia, czy opinie te pochodzą od takich konsumentów.

23c.	Zamieszczanie lub zlecenie innej osobie prawnej lub fizycznej zamieszczania nieprawdziwych opinii konsumentów lub rekomendacji lub zniekształcanie opinii konsumentów lub rekomendacji użytkowników internetu w celu promowania produktów.”.

„Artykuł 6a

Dodatkowe szczegółowe wymogi informacyjne w przypadku umów zawartych na internetowych platformach handlowych

1. Zanim konsument zostanie związany umową zawieraną na odległość lub jakąkolwiek ofertą w tym zakresie na internetowej platformie handlowej, dostawca internetowej platformy handlowej, nie naruszając dyrektywy 2005/29/WE, udziela konsumentowi w sposób jasny i zrozumiały oraz odpowiedni do środków porozumiewania się na odległość następujących informacji:

ogólnych informacji, udostępnionych w specjalnej części interfejsu internetowego, która jest bezpośrednio i łatwo dostępna ze strony, na której oferty są prezentowane, dotyczących głównych parametrów decydujących o plasowaniu, w rozumieniu art. 2 akapit pierwszy lit. m) dyrektywy 2005/29/WE, ofert przedstawionych konsumentowi w wyniku wyszukiwania oraz względnego znaczenia tych parametrów w porównaniu z innymi parametrami;

b)	informację o tym, czy osoba trzecia oferująca towary, usługi lub treści cyfrowe jest przedsiębiorcą, na podstawie oświadczenia tej osoby trzeciej złożonego dostawcy internetowej platformy handlowej;

c)	w przypadku gdy osoba trzecia oferująca towary, usługi lub treści cyfrowe nie jest przedsiębiorcą – informację o tym, że prawa konsumentów wynikające z unijnego prawa ochrony konsumentów nie mają zastosowania do tej umowy;

w przypadku gdy ma to zastosowanie – sposobu, w jaki obowiązki związane z umową są podzielone między osobę trzecią oferującą towary, usługi lub treści cyfrowe a dostawcę internetowej platformy handlowej; informacje te pozostają bez uszczerbku dla odpowiedzialności, jaką dostawca internetowej platformy handlowej lub przedsiębiorca będący osobą trzecią ponoszą w związku z umową na mocy prawa Unii lub prawa krajowego.

2. Nie naruszając dyrektywy 2000/31/WE, niniejszy artykuł nie uniemożliwia państwom członkowskim nakładania na dostawców internetowych platform handlowych dodatkowych wymogów informacyjnych. Takie przepisy muszą być proporcjonalne, niedyskryminujące i muszą być uzasadnione ochroną konsumenta.”;

art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„ 3. W_przypadku_gdy_konsument_chce,_aby_świadczenie_usług_lub_dostarczanie_wody,_gazu,_energii_elektrycznej,_w_przypadku_gdy_nie_są_one_wystawione_na_sprzedaż_w_ograniczonej_objętości_lub_w_ustalonej_ilości,_lub_dostarczanie_centralnego_ogrzewania,_rozpoczęły_się_w_okresie_na_odstąpienie_od_umowy_przewidzianym_w_art._9_ust._2,_a_zgodnie_z_umową_na_konsumencie_spoczywa_obowiązek_zapłaty,_przedsiębiorca_wymaga_od_konsumenta_zgłoszenia_takiego_wyraźnego_żądania_na_trwałym_nośniku_oraz_przyjęcia_przez_konsumenta_do_wiadomości,_że_z_chwilą_pełnego_wykonania_umowy_przez_przedsiębiorcę_konsument_nie_będzie_miał_już_prawa_do_odstąpienia_od_umowy.”;

w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„ 4. Jeżeli_umowa_jest_zawarta_przy_użyciu_środka_porozumiewania_się_na_odległość,_przewidującego_ograniczoną_przestrzeń_lub_czas_na_przedstawienie_informacji,_przed_zawarciem_takiej_umowy_przedsiębiorca_dostarcza,_z_wykorzystaniem_lub_za_pośrednictwem_tego_konkretnego_środka,_przynajmniej_informacje_przed_zawarciem_umowy_dotyczące_głównych_cech_towarów_lub_usług,_oznaczenia_przedsiębiorcy,_łącznej_ceny,_prawa_do_odstąpienia_od_umowy,_czasu_trwania_umowy,_a_jeżeli_umowa_została_zawarta_na_czas_nieoznaczony_–_warunków_rozwiązania_umowy,_o_których_to_informacjach_mowa,_odpowiednio,_w_art._6_ust._1_lit._a),_b),_e),_h)_i_o),_z_wyjątkiem_wzoru_formularza_odstąpienia_od_umowy_określonego_w_załączniku_I_część_B,_o_którym_mowa_w_lit._h)._Pozostałe_informacje,_o_których_mowa_w_art._6_ust._1,_w_tym_wzór_formularza_odstąpienia_od_umowy,_udzielane_są_przez_przedsiębiorcę_konsumentowi_w_odpowiedni_sposób_zgodnie_z_ust._1_niniejszego_artykułu.”;

ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„ 8. W_przypadku_gdy_konsument_chce,_aby_świadczenie_usług_lub_dostarczanie_wody,_gazu_lub_energii_elektrycznej,_w_przypadku_gdy_nie_są_one_wystawione_na_sprzedaż_w_ograniczonej_objętości_lub_w_ustalonej_ilości,_lub_dostarczanie_centralnego_ogrzewania_rozpoczęły_się_w_okresie_na_odstąpienie_od_umowy_przewidzianym_w_art._9_ust._2,_a_zgodnie_z_umową_na_konsumencie_spoczywa_obowiązek_zapłaty,_przedsiębiorca_wymaga_od_konsumenta_zgłoszenia_wyraźnego_żądania_oraz_przyjęcia_przez_konsumenta_do_wiadomości,_że_z_chwilą_pełnego_wykonania_umowy_przez_przedsiębiorcę_konsument_nie_będzie_miał_już_prawa_do_odstąpienia_od_umowy.”;

w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„ 1a. państwa_członkowskie_mogą_przyjąć_przepisy,_zgodnie_z_którymi_okres_na_odstąpienie_od_umowy_wynoszący_14_dni,_o_którym_mowa_w_ust._1,_zostaje_wydłużony_do_30_dni_w_przypadku_umów_zawieranych_w_kontekście_nieumówionych_wizyt_przedsiębiorcy_w_domu_konsumenta_lub_wycieczek_zorganizowanych_przez_przedsiębiorcę,_których_celem_lub_skutkiem_jest_promocja_lub_sprzedaż_produktów_konsumentom,_z_myślą_o_ochronie_uzasadnionych_interesów_konsumentów_w_odniesieniu_do_agresywnych_lub_wprowadzających_w_błąd_praktyk_marketingowych_lub_sprzedażowych._Takie_przepisy_muszą_być_proporcjonalne,_niedyskryminujące_i_muszą_być_uzasadnione_ochroną_konsumenta.”;

b)	w ust. 2 formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie: „ 2. Bez_uszczerbku_dla_art._10_okres_na_odstąpienie_od_umowy,_o_którym_mowa_w_ust._1_niniejszego_artykułu,_wygasa_po_upływie_14_dni_albo_w_przypadku,_gdy_państwa_członkowskie_przyjęły_przepisy_zgodnie_z_ust._1a_niniejszego_artykułu,_30_dni_od:”;

art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„ 2. Jeżeli_przedsiębiorca_udzielił_konsumentowi_informacji_przewidzianych_w_ust._1_niniejszego_artykułu_w_ciągu_12_miesięcy_od_dnia,_o_którym_mowa_w_art._9_ust._2,_okres_na_odstąpienie_od_umowy_wygasa_po_upływie_14_dni_albo_w_przypadku,_gdy_państwa_członkowskie_przyjęły_przepisy_zgodnie_z_art._9_ust._1a,_30_dni_od_dnia,_w_którym_konsument_otrzymał_te_informacje.”;

10)

w art. 13 dodaje się ustępy w brzmieniu:

„4. W odniesieniu do danych osobowych konsumenta, przedsiębiorca musi wykonywać obowiązki mające zastosowanie na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679.

5. Przedsiębiorca powstrzymuje się od wykorzystywania treści innych niż dane osobowe, które zostały dostarczone lub wytworzonych przez konsumenta w trakcie korzystania z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych przez przedsiębiorcę, z wyjątkiem sytuacji, gdy takie treści:

a)	nie są użyteczne poza kontekstem treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych przez przedsiębiorcę;

b)	dotyczą wyłącznie aktywności konsumenta w trakcie korzystania z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych przez przedsiębiorcę;

c)	zostały połączone przez przedsiębiorcę z innymi danymi i nie mogą zostać z nich wydzielone lub mogą zostać wydzielone jedynie przy nakładzie niewspółmiernych wysiłków; lub

d)	zostały wygenerowane wspólnie przez konsumenta z innymi osobami, a inni konsumenci nadal mogą wykorzystywać te treści.

6. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 5 lit. a), b) lub c), przedsiębiorca na żądanie konsumenta udostępnia mu treści inne niż dane osobowe, które zostały dostarczone lub wytworzone przez konsumenta w trakcie korzystania z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych przez przedsiębiorcę.

7. Konsument ma prawo odzyskać te treści cyfrowe od dostawcy nieodpłatnie, bez przeszkód ze strony przedsiębiorcy, w rozsądnym terminie i w powszechnie używanym formacie nadającym się do przetwarzania automatycznego.

8. W przypadku odstąpienia od umowy przedsiębiorca może uniemożliwić konsumentowi dalsze korzystanie z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, w szczególności przez uniemożliwienie konsumentowi dostępu do treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub przez zablokowanie konta użytkownika, bez uszczerbku dla ust. 6.”;

11)

w art. 14 wprowadza się następujące zmiany:

a)	dodaje się ustęp w brzmieniu: „ 2a. W_przypadku_odstąpienia_od_umowy_konsument_powstrzymuje_się_od_korzystania_z_treści_cyfrowych_lub_usługi_cyfrowej_i_udostępniania_ich_osobom_trzecim.”;

ust. 4 lit. b) ppkt (i) otrzymuje brzmienie:

„(i)	konsument nie udzielił uprzedniej wyraźnej zgody na rozpoczęcie spełniania świadczenia przed zakończeniem 14-dniowego albo 30-dniowego okresu, o którym mowa w art. 9;”;

12)

w art. 16 wprowadza się następujące zmiany:

w akapicie pierwszym wprowadza się następujące zmiany:

(i)

lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

umów o świadczenie usług, w ramach których usługa została w pełni wykonana, lecz, w przypadku gdy zgodnie z umową na konsumencie spoczywa obowiązek zapłaty, wyłącznie jeżeli rozpoczęto spełnianie świadczenia za uprzednią wyraźną zgodą konsumenta oraz po przyjęciu przez niego do wiadomości, że utraci on przysługujące mu prawo do odstąpienia od umowy z chwilą pełnego wykonania umowy przez przedsiębiorcę;”;

(ii)

lit. m) otrzymuje brzmienie:

„m)

umów o dostarczanie treści cyfrowych, które nie są dostarczane na nośniku materialnym, jeżeli rozpoczęto spełnianie świadczenia i zgodnie z umową na konsumencie spoczywa obowiązek zapłaty, w przypadku gdy:

(i)	konsument wyraził uprzednią wyraźną zgodę na rozpoczęcie świadczenia w czasie trwania okresu na odstąpienie od umowy;

(ii)	konsument przyjął do wiadomości, że tym samym traci on przysługujące mu prawo do odstąpienia od umowy; oraz

(iii)

przedsiębiorca dostarczył potwierdzenie zgodnie z art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 7.”;

dodaje się akapity w brzmieniu:

„Państwa członkowskie mogą zastosować odstępstwo od wyjątków od prawa do odstąpienia od umowy określonych w akapicie pierwszym lit. a), b), c) i e) w przypadku umów zawieranych w kontekście nieumówionych wizyt przedsiębiorcy w domu konsumenta lub wycieczek zorganizowanych przez przedsiębiorcę, których celem lub skutkiem jest promocja lub sprzedaż produktów konsumentom, z myślą o ochronie uzasadnionych interesów konsumentów w odniesieniu do agresywnych lub wprowadzających w błąd praktyk marketingowych lub sprzedażowych. Takie przepisy muszą być proporcjonalne, niedyskryminujące i muszą być uzasadnione ochroną konsumenta.

W przypadku umów o świadczenie usług, zgodnie z którymi obowiązek zapłaty spoczywa na konsumencie, w przypadku gdy wyraźnie zażądał on od przedsiębiorcy, aby ten przyjechał do niego w celu dokonania naprawy, państwa członkowskie mogą wprowadzić przepisy przewidujące, że konsument traci prawo do odstąpienia od umowy, jeżeli usługa została już w pełni wykonana, pod warunkiem że spełnianie świadczenia rozpoczęto za uprzednią wyraźną zgodą konsumenta.”;

13)

art. 24 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 24

Sankcje

2. państwa członkowskie zapewniają, aby przy nakładaniu sankcji uwzględniano, w stosownych przypadkach, następujące niewyczerpujące i przykładowe kryteria:

a)	charakter, wagę, skalę i czas trwania naruszenia;

b)	działania podjęte przez przedsiębiorcę w celu złagodzenia lub naprawienia szkody poniesionej przez konsumentów;

c)	wcześniejsze naruszenia dokonane przez przedsiębiorcę;

d)	korzyści majątkowe uzyskane lub straty uniknięte przez przedsiębiorcę wskutek z naruszenia, jeżeli dostępne są odpowiednie dane;

e)	sankcje nałożone na przedsiębiorcę za to samo naruszenie w innych państwach członkowskich w sprawach transgranicznych, jeżeli informacje o takich sankcjach są dostępne w ramach mechanizmu ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2394 (*);

f)	inne czynniki obciążające lub łagodzące mające zastosowanie w okolicznościach danej sprawy.

3. państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku gdy zgodnie z art. 21 rozporządzenia (UE) 2017/2394 mają zostać nałożone kary, kary te przewidywały możliwość nakładania grzywien w postępowaniach administracyjnych albo wszczęcia postępowania sądowego w celu nałożenia grzywien, przy czym maksymalna wysokość tych grzywien musi stanowić co najmniej 4 % rocznego obrotu przedsiębiorcy w państwie członkowskim lub państwach członkowskich, których dotyczy dane naruszenie.

14)

w art. 29 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„ 1. W_przypadku_gdy_państwo_członkowskie_korzysta_z_którejkolwiek_z_opcji_regulacyjnych,_o_których_mowa_w_art._3_ust._4,_art._6_ust._7,_art._6_ust._8,_art._7_ust._4,_art._8_ust._6,_art._9_ust._1a,_art._9_ust._3_i_art._16_akapit_drugi_i_trzeci,_informuje_o_tym_Komisję_do_dnia_28_listopada_2021_r.,_a_także_o_wszelkich_późniejszych_zmianach.”;

15)

w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

w części A wprowadza się następujące zmiany:

(i)

akapit trzeci pod „Prawo do odstąpienia od umowy” otrzymuje brzmienie:

„ Aby_skorzystać_z_prawa_do_odstąpienia_od_umowy,_muszą_Państwo_poinformować_nas_[2]_o_swojej_decyzji_o_odstąpieniu_od_niniejszej_umowy_w_drodze_jednoznacznego_oświadczenia_(na_przykład_pismo_wysłane_pocztą_lub_pocztą_elektroniczną)._Mogą_Państwo_skorzystać_z_wzoru_formularza_odstąpienia_od_umowy,_jednak_nie_jest_to_obowiązkowe._[3]”;

(ii)	punkt drugi w „Instrukcje wypełniania” otrzymuje brzmienie: „ [2.]_Proszę_wpisać_Państwa_nazwę/nazwisko,_pełny_adres_pocztowy,_numer_telefonu_i_adres_e-mail.”;

b)	część B tiret pierwsze otrzymuje brzmienie: „ Adresat_[w_tym_miejscu_przedsiębiorca_powinien_wpisać_nazwę_przedsiębiorcy,_pełny_adres_pocztowy_oraz_adres_e-mail]:”.

Artykuł 7

Transpozycja

1. państwa członkowskie przyjmują i publikują przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 28 listopada 2021 r. Niezwłocznie przekazują one Komisji tekst tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 28 maja 2022 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. państwa członkowskie przekazują Komisji teksty najważniejszych przepisów prawa krajowego w dziedzinie objętej zakresem niniejszej dyrektywy.

whereas

keyboard_tab Clausole e vendite online Direttiva EU 2019/2161 PL

Clausole e vendite online Direttiva EU 2019/2161 PL